İlk olarak 2 Aralık 2019'da Çin’de ortaya çıkan virüsün insandan insana bulaşarak tüm dünyaya yayılması diğer her konuda olduğu gibi eğitim anlayışını da değiştirmiştir. Alışverişten müze ziyaretlerine ve hatta dizi çekimlerine kadar her şeyin birden online platformda gerçekleştiği bir sürece geçilmiştir. Virüsün yayılmaya başlama sürecinin birçok ülkede bahar dönemine denk gelmesi sebebiyle bu durum en çok daha önce bu konuda hiçbir eğitim almadan online eğitim verme sistemine geçen öğretmenleri etkilemiştir.
Öğretmenler genellikle öğrenciler tarafından onların bütün öğrenme deneyimlerine olanak sağlayan dersin düzenleyicisi olarak görülür (Freeman, 1997; bu noktada McPherson ve Nunes (2004) çevrimiçi öğretmeni 'e-öğrenmenin öğrenci kabulünde kritik bir faktör' olarak tanımlamaktadır.
Online öğretmenlerin ayırt edici rolleri konusunda literatürde ‘özel öğretmen, moderatör ve kolaylaştırıcı’ gibi tanımlara yer verildiği görülmektedir (Harasim ve ark., 1997; Agarwal & Karahanna, 2000; Salmon, 2003).
Farmakis ve Kaulbach (2013) çalışmalarında, iyi yapılandırılmış online derslerin geleneksel derslerle aynı derecede etkili olabileceğini savunmuşlardır.
Pekii İngilizce öğretimi konusuna gelinecek olunursa online eğitimle geleneksel sınıflarda yapılan eğitim arasındaki farklılıklar nelerdir:
Geleneksel sınıflar özellikle yabancı dil eğitimi için vazgeçilmez bir önemi olan daha ‘sosyal bir ortam’ olarak nitelendirilebilir (Hurst ve ark., 2013). Öğrenciler geleneksel sınıflarda akranları ile aynı ortamda eğitim görme imkânına sahiplerdir.
Yüz yüze eğitim öğrenmede önemli bir yeri olan ‘akran öğrenmesi’ ‘grup çalışması’ gibi öğrenme etkileşimlerine olanak verir (Boud, 2001).
Uzaktan eğitimde öğrencilere verilen geribildirimler de uzaktandır.
Dezavantajları konusunda sınıf ortamındaki ‘sözsüz iletişim imkanı’nın uzaktan eğitimde kısıt olması örnek gösterilebilir (Di, 2014). Anlık jest ve mimikler veya vücut diline göre geribildirim verme olanağı sınırlıdır. Aynı şekilde sınıf ortamında olduğu gibi bir konuyu anlayıp anlamadıkları ile ilgili yüzlerinde oluşan ifadeleri görme ve anında müdahale etme imkanını olmayabilir. Avantajları ise; geribildirim online ders esnasında ve/veya dersten sonra online birçok olanakla verilebilir. Örneğin öğrencilerinize ekranda fikirlerini veya sorularını paylaşma imkânı sunabilir ve bunu bütün arkadaşlarının görmesini sağlayabilirsiniz.
Öğretmenlerin online dersi daha aktif hale getirmek için neler yapabilecekleri konusuna gelinirse:
Öğrencilere bireysel çalışmalardan ziyade grup veya ikili çalışmalar vererek onlara ortak sorumluluklar verip grup çalışmalarını ya da ikili çalışmaları notlandırabilirsiniz. Bu tür çalışmaların avantajı ortak not alacakları için herkesin grup sorumluluğu ile daha çok çalışmaya sevk edilmesidir (Sharan, 2014). Bir diğer avantajı ise bu yöntemle daha başarılı olan öğrencilerin daha zayıf olan öğrencilere yardım etmesine imkân tanınır (Kawira ve ark., 2019).
Sunum çalışması görevi verdiğiniz gruplarda sunumu yapacak öğrenciyi ders esnasında seçebilir böylelikle her bir grup üyesinin aynı derecede çalışmasını ve hazırlanmasını sağlayabilirsiniz.
Eğer yaş grubu küçük olan öğrencilerle çalışıyorsanız öğrencilerinizin velileri ile iletişim halinde olabilirsiniz.
Öğretmenlerin online ders süresince öğrencilerini aktif tutabilmeleri için dikkat etmesi gereken başka unsurlar da vardır. Bunlardan en önemlisi yüz ifadesidir. Farklı tepkiler (aynı fikirde olma, katılmama… vb.) yüz ifadesiyle ve/veya eller kullanılarak gösterilebilir. Göz kontağı özen gösterilmesi gereken diğer bir konudur. Bunun için ders esnasında kameraya bakarak konuşmak önemlidir. Örneğin özellikle yabancı dil dersinde öğrencilerin yeni bir kelime duyduklarında telaffuzunu öğrenmek için öğretmenin ağız hareketlerini de gözlemlemesi gerekebilir. Delahunty ve Garvey'e göre (2010)., ünlü seslerin nitelikleri dilin konumu ve “kasların gerginliği ve dudakların konfigürasyonu " ile belirlenir.”. Dudak hareketi, öğrencilerin telaffuzunu etkileyen önemli bir faktördür (Arai & Oda, 2012).
Öğretmen ne kadar ilgili olduğunu ve öğrencilerin sorularına karşı tepkilerini kamera karşısındaki hareketleri ile gösterebilir.
Öğrencilerin karşısında güler yüzlü ve pozitif enerjili olmak onları daha aktif katılım için cesaretlendirecektir. Yüz yüze derslerde olduğu gibi ‘sabır’ da etkili ders için önemli faktörler arasındadır. Örneğin öğrencilere sorulan sorulara cevap vermeleri için süre tanınmalıdır.
Shono (2005) bu konuda, yalnızca İngilizce bilgisi değil, aynı zamanda kişisel niteliklerin de (örneğin, saygılı bir profesyonel olmak, şefkatli ve sabırlı olmak) İngilizce öğretirken önemli olduğunu vurgulamaktadır. Diğer bir konu da öğretmenler öğrencilerinin anlayıp anlamadıklarını ya da sorularının olup olmadığını kontrol etmelidirler. Bu konuda öğrencilerin sorularını mikrofonunu açarak ya da sohbet kutusuna yazarak sormaları teşvik edilebilir.
Aslında bu unsurlar bir bakıma genel olarak öğretme ortamı ile ilgilidir fakat online öğretmenlikte daha da önemli hale gelmiştir. Çünkü sınıf ortamının aksine öğrencilerle öğretmenler arasında mesafeler vardır. Bütün bu unsurlar dikkate alınırsa eğer öğrencilerin kendilerini etkileşimsiz bir ortamdan ziyade daha çok alışkın oldukları ders ortamında hissetmelerine ve böylelikle konsantrasyonlarının artırmasına yardımcı olunur.
Ve! Unutmamalıdır ki her ne kadar bu eğitim için ‘online, uzaktan’ gibi ifadeler kullanılsa da öğrenmenin gerçekleşebilmesi ve dersin hedefine ulaşılabilmesi için başrolde klasik sınıf ortamlarında olduğu gibi yine ‘öğretmen’ vardır. Ancak; Zuzana Molčanová’nın da belirttiği gibi bu Covid19 pandemi sürecinde de önemi daha iyi anlaşılmıştır ki “Teknoloji öğretmenlerin yerini asla almaz, ancak teknoloji ile öğretemeyen bir öğretmenin yerini başka bir öğretmen alacaktır”. Zuzana Molčanová, Slovakia
REFERANSLAR:
Agarwal, R. & Karahanna, E. (2000). Time flies when you’re having fun: Cognitive absorption and beliefs about information technology usage. MIS Quarterly, 24 (4), 665-694.
Arai, K. & Oda, M. (2012) Effects of Pronunciation Practice System Based on Personalized CG Animations of Mouth Movement Model. Int. J. Adv. Comput. Sci. Appl. 3, 125–130
Boud, D. (2001). Making the Move to Peer Learning. Peer Learning in Higher Education: Learning from and with Each Other. 1-1
Delahunty, G. P. & Garvey, J. J. The English Language: From Sound to Sense. (WAC Clearinghouse, 2010).
Di, Z. (2014). The Non-verbal Communication in English Classroom Teaching. 10.2991/iemb-14.2014.123.
Harasim, L., Hiltz, S.R., Teles, L., and Turoff, M., 1995. Learning Networks: A Field Guide to Teaching and Learning Online. Cambridge MA: MIT Press.
Hurst, B., Wallace, R., & Nixon, S. B. (2013). The Impact of Social Interaction on Student Learning. Reading Horizons: A Journal of Literacy and Language Arts, 52 (4). Retrieved from https://scholarworks.wmich.edu/reading_horizons/vol52/iss4/5
Kawira, C., Yawileong, R., Tachom, K. (2019). Individual, Pair and Group Writing Activity: A Case Study of Undergraduate EFL Student Writing. English Language Teaching. 12. 1. 10.5539/elt.v12n10p1.
Salmon, G. (2003) E-moderating: The Key to Teaching and Learning Online. (2nd ed.), London and New York: RoutledgeFalmer.
Sharan, Yael (2014). Learning to cooperate for cooperative learning. Anales de Psicología, 30(3),802-807.[fecha de Consulta 8 de Junio de 2020]. ISSN: 0212-9728. Disponible en: https://www.redalyc.org/articulo.oa?id=167/16731690004
Shono, S. (2005). Good ESL teachers: From the perspectives of ESl teacher and adult learners. Dissertation abstracts international, 65(8), 2887A-2888A